Μάρκος, Φερντινάντ Εντραλίν

(Ferdinand Edralin Marcos, Σαράτ 1917 – Χαβάη 1989). Φιλιππινέζος πολιτικός ηγέτης. Σπούδασε νομική και αργότερα συνηγόρησε υπέρ του Μάνουελ Ρόξας στην δίκη του 1946-47. Εξελέγη βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων το 1949 και παρέμεινε στην Βουλή έως το 1959, οπότε διετέλεσε γερουσιαστής. Το 1965 ήρθε σε ρήξη με τους φιλελεύθερους και την ίδια χρονιά έλαβε το χρίσμα του Εθνικιστικού Κόμματος για την προεδρία, κερδίζοντας τον αντίπαλό του Ντιοσντάντο Μακαπαγκάλ. Κατά την διάρκεια της προεδρίας του διατηρούσε ιδιαίτερα στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ και το 1969 άρχισε να χρησιμοποιεί τον στρατό κατά των κομμουνιστών ανταρτών και ενάντια στους μουσουλμάνους επαναστάτες στο Μιντανάο. Το ίδιο έτος έγινε ο πρώτος πρόεδρος στις Φιλιππίνες, ο οποίος επανεξελέγη στο αξίωμα σε συνθήκες εμφυλίου πολέμου. Το 1972 προχώρησε στην κήρυξη στρατιωτικού νόμου και τον αμέσως επόμενο χρόνο εγκατέστησε πλήρως δικτατορικό καθεστώς, τροποποιώντας το σύνταγμα. Άρχισε να αντιμετωπίζει τη διεθνή απομόνωση, ενώ παράλληλα η διαφθορά εξαπλωνόταν με ραγδαίους ρυθμούς στην χώρα με κορύφωση τη δολοφονία του Μπενίνιο Ακίνο, ηγέτη της αντιπολίτευσης, κατά την επιστροφή του από την εξορία (1983). Η αντιπολίτευση συνενώθηκε υπό την ηγεσία της χήρας του Ακίνο, Κορασόν, και κέρδισε τις πρώτες εκλογές το 1986, μετά από δεκαεπτά χρόνια. Στις εκλογές είχε ανακηρυχθεί αρχικά νικητής ο Μ., αλλά οι έντονες διαμαρτυρίες του λαού που τον κατηγορούσε για νοθεία οδήγησαν τον Μ. στην εξορία, όπου αναζήτησε καταφύγιο στις ΗΠΑ, μαζί με την σύζυγό του Ιμέλντα. Τους αποδόθηκε η κατηγορία της κατάχρησης, αλλά προφασιζόμενος λόγους υγείας, ο Μ. εγκαταστάθηκε στην Χαβάη, όπου πέθανε.